Daimon

Daimon

U antičkoj Grčkoj posebna vrsta božanskih bića bili su Daimoni. Daimon na Grčkom znači “ispunjem znanjem (ili ispunjen mudrošću)”. Antički Grci verovali su u postajanje dobrih i loših daimona. Dobri daimoni nazivani su Eudaimoni, a loši (zli) Cacodaimoni. Eudamioni smatrani su duhovima zaštitnicima, slično hrišćanskim anđelima čuvarima. Eudamioni su pružali zaštitu i vođstvo onima nad kojima su bdili. Cacodamioni su sa druge strane navodili ljude na nesreću ili da zastrane. Kako bilo kada su prve biblije prevedene na Grčki reč damion korištena je da se opiše bilo koji vid loših duhova.  Razlika između Eudemiona i Cacodemiona je nestala, a reč Demon  je transformisana tako da se koristila samo za duhove tame. Kako je nestala razlika između Eudamiona i Cacodamiona tako je uloga Eudamiona preneta na anđele. Tako se sa širenjem Hrišćanstva na zapad na područje Grške a kasnije i Rima javlja nova vrsta anđela – Anđeli Čuvari. 

Kako ni prvobitno Hrišćanstvo ni Judeizam nisu tvrdili da anđeli bdiju nad svakim čovekom, već samo nad onim posebno posvećenim i od boga odabranim uvođenje anđela čuvara u hrišćanstvo može se povezati sa duhovnim potrebama stanovništva zapadnog sveta koje je bilo mnogo otvorenije i bliže svojim božanstvima. Uloga anđela čuvara postojala je i ranije ali nikada nije bila tako neposredna i široko rasprostranjena. Anđeli čuvari u Judeizmu nadgledali su proroke, patrijarhe, kraljeve, božije miljenike, ili čitave narode i vojske ali nikada nisu obraćali  pažnju na obične ljude. Stvaranjem kulta anđela čuvara omogućen je lakši transfer običaja i široko prihvatanje hrišćanstva. Danas sve religije imaju neku vrstu entiteta čija se uloga može poistovetiti sa ulogom anđela čuvara, prvobitno ta uloga je posojala kod antičkih civilizacija Grčke i Rima u obliku Eudamiona. 

Eudamioni nisu bili prava božanstva u smislu postojanja organizovanog teološkog sistema ili verskih institucija. Nikada nije postojao nijedan hram posvećen Eudamionima ali mali kipovi čuvara zaštitnika kuće i domaćinstva bili su uobičajeni uz antičke kuće, vile, palate, pa čak i uz hramove drugih božanstava. 

Jedno od tumačenja vezano za Daimone govori o njima kao o psihološkim projekcijama dva entiteta u čije postojanje su verovali antički  narodi. Naime prema antičkim verovanjima svaki čovek se sastoji od tri entiteta: tela (corpus), duše (psihe) i duha (pneuma). Prema ovom tumačenju koje se može naslutiti i u očuvanim radovima antičkih filozofa Eudemioni su ustvari projekcije naše Psihe ili Pneume. Cacodaimons su sa druge strane predstavljaju negativnu refleksiju naše Psihe, i tamne želje skrivene u najskrivenijim područjima naše Psihe. Antički narodi su verovali da se putem magiskih rituala i čari može stupiti u kontakt sa našim Eudamionom. Iapk i sami Grci su verovali da nam Eudaminon nemože proreći budućnost jer prema jednom nizu verovanja predstavlja našu Psihu ali je običaj prizivanja Eudamiona bio čest. Ovaj magiski ritual starih Grka izvođen je da bi se dokazala spremnos Eudamiona da nas štiti od neprijatela i da bi se proverila vera u natprirodna bića.